Antonyms
Synonyms

2. rush

verb. ['ˈrʌʃ'] move fast.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

3. rush

noun. ['ˈrʌʃ'] the act of moving hurriedly and in a careless manner.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

4. rush

verb. ['ˈrʌʃ'] attack suddenly.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

5. rush

noun. ['ˈrʌʃ'] a sudden forceful flow.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

6. rush

verb. ['ˈrʌʃ'] urge to an unnatural speed.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

7. rush

verb. ['ˈrʌʃ'] act or move at high speed.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

8. rush

noun. ['ˈrʌʃ'] grasslike plants growing in wet places and having cylindrical often hollow stems.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

9. rush

adjective. ['ˈrʌʃ'] not accepting reservations.

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))

10. rush

verb. ['ˈrʌʃ'] cause to move fast or to rush or race.

Synonyms

Etymology

  • rush (English)
  • rusch (Middle English (1100-1500))
  • ruschen (Middle English (1100-1500))
Antonym.com