Antonyms
Synonyms
Etymology

1. fire

noun. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] the event of something burning (often destructive).

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

2. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] start firing a weapon.

Synonyms

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

3. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] cause to go off.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

4. fire

noun. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] the act of firing weapons or artillery at an enemy.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

5. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] bake in a kiln so as to harden.

Synonyms

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

6. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] terminate the employment of; discharge from an office or position.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

7. fire

noun. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] the process of combustion of inflammable materials producing heat and light and (often) smoke.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

8. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] go off or discharge.

Synonyms

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

9. on

adverb. ['ˈɑːn, ˈɔn'] with a forward motion.

Synonyms

Etymology

  • on (English)
  • on (Middle English (1100-1500))
  • on (Old English (ca. 450-1100))
  • ón (Old Norse)

10. on

adjective. ['ˈɑːn, ˈɔn'] in operation or operational.

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • on (English)
  • on (Middle English (1100-1500))
  • on (Old English (ca. 450-1100))
  • ón (Old Norse)
Antonym.com