Antonyms
Synonyms

2. down

adverb. ['ˈdaʊn'] spatially or metaphorically from a higher to a lower level or position.

Synonyms

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)

3. nail

verb. ['ˈneɪl'] attach something somewhere by means of nails.

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • nail (English)
  • nægel (Old English (ca. 450-1100))
  • næglan (Old English (ca. 450-1100))

4. down

adjective. ['ˈdaʊn'] being or moving lower in position or less in some value.

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)

5. nail

noun. ['ˈneɪl'] a thin pointed piece of metal that is hammered into materials as a fastener.

Etymology

  • nail (English)
  • nægel (Old English (ca. 450-1100))
  • næglan (Old English (ca. 450-1100))

6. nail

noun. ['ˈneɪl'] horny plate covering and protecting part of the dorsal surface of the digits.

Etymology

  • nail (English)
  • nægel (Old English (ca. 450-1100))
  • næglan (Old English (ca. 450-1100))

7. nail

verb. ['ˈneɪl'] take into custody.

Etymology

  • nail (English)
  • nægel (Old English (ca. 450-1100))
  • næglan (Old English (ca. 450-1100))

8. down

verb. ['ˈdaʊn'] drink down entirely.

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)

9. nail

verb. ['ˈneɪl'] hit hard.

Synonyms

Etymology

  • nail (English)
  • nægel (Old English (ca. 450-1100))
  • næglan (Old English (ca. 450-1100))

10. down

verb. ['ˈdaʊn'] bring down or defeat (an opponent).

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)
Antonym.com