Antonyms
Synonyms

2. down

adverb. ['ˈdaʊn'] spatially or metaphorically from a higher to a lower level or position.

Synonyms

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)

3. down

adjective. ['ˈdaʊn'] being or moving lower in position or less in some value.

Etymology

  • down (English)
  • doun (Middle English (1100-1500))
  • dun (Old English (ca. 450-1100))
  • dune (Old English (ca. 450-1100))
  • dún (Old Norse)

4. lie

verb. ['ˈlaɪ'] be lying, be prostrate; be in a horizontal position.

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

5. lie

verb. ['ˈlaɪ'] be located or situated somewhere; occupy a certain position.

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

6. lie

verb. ['ˈlaɪ'] originate (in).

Synonyms

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

7. lie

noun. ['ˈlaɪ'] a statement that deviates from or perverts the truth.

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

8. lie

verb. ['ˈlaɪ'] be and remain in a particular state or condition.

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

9. lie

verb. ['ˈlaɪ'] tell an untruth; pretend with intent to deceive.

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))

10. lie

verb. ['ˈlaɪ'] have a place in relation to something else.

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • lie (English)
  • lien (Middle English (1100-1500))
  • leogan (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com