Antonyms
Synonyms
Etymology

1. habit

noun. ['ˈhæbət'] an established custom.

Synonyms

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

2. habit-forming

adjective. causing or characterized by addiction.

Antonyms

Synonyms

3. habit

noun. ['ˈhæbət'] (psychology) an automatic pattern of behavior in reaction to a specific situation; may be inherited or acquired through frequent repetition.

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

4. habit

noun. ['ˈhæbət'] a distinctive attire worn by a member of a religious order.

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

5. habit

noun. ['ˈhæbət'] excessive use of drugs.

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

6. habit

noun. ['ˈhæbət'] the general form or mode of growth (especially of a plant or crystal).

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

7. habit

verb. ['ˈhæbət'] put a habit on.

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))

8. habit

noun. ['ˈhæbət'] attire that is typically worn by a horseback rider (especially a woman's attire).

Etymology

  • habit (English)
  • habiten (Middle English (1100-1500))
  • habiter (Old French (842-ca. 1400))
Antonym.com