Antonyms
Synonyms
Etymology

2. direct

adjective. ['dɝˈɛkt, daɪˈrɛkt, dɪˈrɛkt'] having no intervening persons, agents, conditions.

Synonyms

Etymology

  • direct (English)
  • directus (Latin)

3. direct

verb. ['dɝˈɛkt, daɪˈrɛkt, dɪˈrɛkt'] intend (something) to move towards a certain goal.

Etymology

  • direct (English)
  • directus (Latin)

4. direct

verb. ['dɝˈɛkt, daɪˈrɛkt, dɪˈrɛkt'] command with authority.

Synonyms

Etymology

  • direct (English)
  • directus (Latin)

5. direct

verb. ['dɝˈɛkt, daɪˈrɛkt, dɪˈrɛkt'] guide the actors in (plays and films).

Synonyms

Etymology

  • direct (English)
  • directus (Latin)

6. fire

noun. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] the event of something burning (often destructive).

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

7. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] start firing a weapon.

Synonyms

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

8. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] cause to go off.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

9. fire

noun. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] the act of firing weapons or artillery at an enemy.

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))

10. fire

verb. ['ˈfaɪɝ, ˈfaɪr'] bake in a kiln so as to harden.

Synonyms

Etymology

  • fire (English)
  • fier (Middle English (1100-1500))
  • fyr (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com