Antonyms
Synonyms

2. cry

verb. ['ˈkraɪ'] utter a sudden loud cry.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

3. cry

noun. ['ˈkraɪ'] a loud utterance; often in protest or opposition.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

4. cry

verb. ['ˈkraɪ'] shed tears because of sadness, rage, or pain.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

5. cry

verb. ['ˈkraɪ'] utter aloud; often with surprise, horror, or joy.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

6. cry

noun. ['ˈkraɪ'] a loud utterance of emotion (especially when inarticulate).

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

7. cry

verb. ['ˈkraɪ'] proclaim or announce in public.

Synonyms

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

8. cry

noun. ['ˈkraɪ'] a fit of weeping.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

9. cry

noun. ['ˈkraɪ'] a slogan used to rally support for a cause.

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))

10. cry

verb. ['ˈkraɪ'] bring into a particular state by crying.

Synonyms

Etymology

  • cry (English)
  • crien (Middle English (1100-1500))
  • crier (Old French (842-ca. 1400))
Antonym.com