Antonyms
Synonyms
Etymology

1. calm

adjective. ['ˈkɑːm, ˈkɑːlm'] not agitated; without losing self-possession.

Etymology

  • calm (English)
  • calme (Old French (842-ca. 1400))

2. calm

verb. ['ˈkɑːm, ˈkɑːlm'] make calm or still.

Etymology

  • calm (English)
  • calme (Old French (842-ca. 1400))

3. calm

noun. ['ˈkɑːm, ˈkɑːlm'] steadiness of mind under stress.

Etymology

  • calm (English)
  • calme (Old French (842-ca. 1400))

4. calm

verb. ['ˈkɑːm, ˈkɑːlm'] make steady.

Etymology

  • calm (English)
  • calme (Old French (842-ca. 1400))

5. air

noun. ['ˈɛr'] a mixture of gases (especially oxygen) required for breathing; the stuff that the wind consists of.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

6. air

noun. ['ˈɛr'] the region above the ground.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

7. air

noun. ['ˈɛr'] a distinctive but intangible quality surrounding a person or thing.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

8. air

noun. ['ˈɛr'] a slight wind (usually refreshing).

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

9. air

verb. ['ˈɛr'] expose to fresh air.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

10. air

noun. ['ˈɛr'] the mass of air surrounding the Earth.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)
Antonym.com