Antonyms
Synonyms
Etymology

1. break

verb. ['ˈbreɪk'] terminate.

Etymology

  • break (English)
  • breken (Middle English (1100-1500))
  • brecan (Old English (ca. 450-1100))

2. break

verb. ['ˈbreɪk'] become separated into pieces or fragments.

Etymology

  • break (English)
  • breken (Middle English (1100-1500))
  • brecan (Old English (ca. 450-1100))

3. break

verb. ['ˈbreɪk'] render inoperable or ineffective.

Etymology

  • break (English)
  • breken (Middle English (1100-1500))
  • brecan (Old English (ca. 450-1100))

4. break

verb. ['ˈbreɪk'] ruin completely.

Etymology

  • break (English)
  • breken (Middle English (1100-1500))
  • brecan (Old English (ca. 450-1100))

5. day

noun. ['ˈdeɪ'] time for Earth to make a complete rotation on its axis.

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))

6. day

noun. ['ˈdeɪ'] a day assigned to a particular purpose or observance.

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))

7. day

noun. ['ˈdeɪ'] some point or period in time.

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))

8. day

noun. ['ˈdeɪ'] the time after sunrise and before sunset while it is light outside.

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))

9. day

noun. ['ˈdeɪ'] the recurring hours when you are not sleeping (especially those when you are working).

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))

10. day

noun. ['ˈdeɪ'] an era of existence or influence.

Synonyms

Etymology

  • day (English)
  • day (Middle English (1100-1500))
  • dæg (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com