Antonyms
Synonyms
Etymology

1. balk

verb. ['ˈbɔk, ˈbɑːlk'] refuse to comply.

Synonyms

Etymology

  • balk (English)
  • balke (Middle English (1100-1500))
  • balca (Old English (ca. 450-1100))

2. balk

noun. ['ˈbɔk, ˈbɑːlk'] something immaterial that interferes with or delays action or progress.

Etymology

  • balk (English)
  • balke (Middle English (1100-1500))
  • balca (Old English (ca. 450-1100))

3. balk

noun. ['ˈbɔk, ˈbɑːlk'] an illegal pitching motion while runners are on base.

Synonyms

Etymology

  • balk (English)
  • balke (Middle English (1100-1500))
  • balca (Old English (ca. 450-1100))

4. balk

noun. ['ˈbɔk, ˈbɑːlk'] one of several parallel sloping beams that support a roof.

Synonyms

Etymology

  • balk (English)
  • balke (Middle English (1100-1500))
  • balca (Old English (ca. 450-1100))

5. balk

noun. ['ˈbɔk, ˈbɑːlk'] the area on a billiard table behind the balkline.

Etymology

  • balk (English)
  • balke (Middle English (1100-1500))
  • balca (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com