Antonyms
Synonyms
Etymology

1. temper

noun. ['ˈtɛmpɝ'] a sudden outburst of anger.

Etymology

  • temper (English)
  • temperen (Middle English (1100-1500))

2. temper

noun. ['ˈtɛmpɝ'] a characteristic (habitual or relatively temporary) state of feeling.

Etymology

  • temper (English)
  • temperen (Middle English (1100-1500))

3. temper

noun. ['ˈtɛmpɝ'] a disposition to exhibit uncontrolled anger.

Etymology

  • temper (English)
  • temperen (Middle English (1100-1500))

4. bad

adjective. ['ˈbæd'] having undesirable or negative qualities.

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

5. bad

adjective. ['ˈbæd'] very intense.

Synonyms

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

6. bad

adjective. ['ˈbæd'] feeling physical discomfort or pain (tough' is occasionally used colloquially forbad').

Synonyms

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

7. bad

noun. ['ˈbæd'] that which is below standard or expectations as of ethics or decency.

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

8. bad

adjective. ['ˈbæd'] (of foodstuffs) not in an edible or usable condition.

Synonyms

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

9. bad

adverb. ['ˈbæd'] very much; strongly.

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))

10. bad

adverb. ['ˈbæd'] with great intensity (bad' is a nonstandard variant forbadly').

Antonyms

Synonyms

Etymology

  • bad (English)
  • bad (Middle English (1100-1500))
  • bæd (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com