Antonyms
Synonyms
Etymology

1. air

noun. ['ˈɛr'] a mixture of gases (especially oxygen) required for breathing; the stuff that the wind consists of.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

2. air

noun. ['ˈɛr'] the region above the ground.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

3. dry

adjective. ['ˈdraɪ'] free from liquid or moisture; lacking natural or normal moisture or depleted of water; or no longer wet.

Etymology

  • dry (English)
  • drye (Middle English (1100-1500))
  • drygan (Old English (ca. 450-1100))
  • dryge (Old English (ca. 450-1100))

4. dry

verb. ['ˈdraɪ'] remove the moisture from and make dry.

Etymology

  • dry (English)
  • drye (Middle English (1100-1500))
  • drygan (Old English (ca. 450-1100))
  • dryge (Old English (ca. 450-1100))

5. dry

verb. ['ˈdraɪ'] become dry or drier.

Etymology

  • dry (English)
  • drye (Middle English (1100-1500))
  • drygan (Old English (ca. 450-1100))
  • dryge (Old English (ca. 450-1100))

6. air

noun. ['ˈɛr'] a distinctive but intangible quality surrounding a person or thing.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

7. air

noun. ['ˈɛr'] a slight wind (usually refreshing).

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

8. air

verb. ['ˈɛr'] expose to fresh air.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

9. air

noun. ['ˈɛr'] the mass of air surrounding the Earth.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

10. dry

adjective. ['ˈdraɪ'] humorously sarcastic or mocking.

Etymology

  • dry (English)
  • drye (Middle English (1100-1500))
  • drygan (Old English (ca. 450-1100))
  • dryge (Old English (ca. 450-1100))
Antonym.com