Antonyms
Synonyms
Etymology

1. air

noun. ['ˈɛr'] a mixture of gases (especially oxygen) required for breathing; the stuff that the wind consists of.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

2. air

noun. ['ˈɛr'] the region above the ground.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

3. air

noun. ['ˈɛr'] a distinctive but intangible quality surrounding a person or thing.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

4. air

noun. ['ˈɛr'] a slight wind (usually refreshing).

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

5. air

verb. ['ˈɛr'] expose to fresh air.

Synonyms

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

6. air

noun. ['ˈɛr'] the mass of air surrounding the Earth.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

7. air

noun. ['ˈɛr'] travel via aircraft.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

8. air

verb. ['ˈɛr'] expose to cool or cold air so as to cool or freshen.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

9. air

noun. ['ˈɛr'] a succession of notes forming a distinctive sequence.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)

10. air

verb. ['ˈɛr'] make public.

Etymology

  • air (English)
  • air (Middle English (1100-1500))
  • aeir (Anglo-Norman)
Antonym.com