1. afford
verb. ['əˈfɔrd'] be able to spare or give up.
- afford (English)
- afōrthen (Old English (ca. 450-1100))
2. afford
verb. ['əˈfɔrd'] be the cause or source of.
- afford (English)
- afōrthen (Old English (ca. 450-1100))
3. afford
verb. ['əˈfɔrd'] afford access to.
- afford (English)
- afōrthen (Old English (ca. 450-1100))